Numer 12/2003

Japonia jest krajem niewiele większym od Polski (372,3 tys. km kw.), ale liczącym znacznie więcej mieszkańców – ok. 126,5 mln. Położona jest na czterech głównych wyspach: Honshu, Kyushu, Shikoku i Hokkaido oraz na prawie czterech tysiącach mniejszych wysepek.

Im dalej w las, tym więcej drzew. Im bliżej akcesji Polski do Unii Europejskiej tym na światło dzienne wychodzi więcej problemów. Przed referendum akcesyjnym Unię przedstawiano jako krainę wiecznej szczęśliwości, mlekiem, miodem i dotacjami płynącą. Później pojawił się obraz unijnego męża opatrznościowego, który przyjdzie i zrobi porządek ze wszystkimi od dziesięcioleci narosłymi w Polsce problemami. Dziś wszyscy już wiemy, że tak nie będzie.

Najtańszym tradycyjnym paliwem do wytwarzania ciepła w naszym kraju nadal jest węgiel. Same tylko ciepłownie spoza energetyki zawodowej w zależności od sezonu spalają rocznie od 16,5 do 18,5 mln t węgla.

Rozmowa z prof. dr. hab. inż. Wiesławem Blaschke, kierownikiem Zakładu Ekonomiki i Badań Rynku Paliwowo-Energetycznego Instytutu Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN w Krakowie

- W obiegowej opinii Polaków górnictwo węgla kamiennego jest utrzymywane przy życiu dzięki pieniądzom podatników i przypomina studnię bez dna. Czy rzeczywiście jest ono nierentowne?
- Dzięki pieniądzom podatników górnictwo węgla kamiennego jest likwidowane.

Wbrew powszechnie panującej opinii to nie przemysł ciężki, chemiczny i energetyka są głównymi truciciela środowiska. Zmiany gospodarcze i technologiczne sprawiły, że obecnie udział wielkiego przemysłu w emisji substancji szkodliwych dla środowiska jest niewielki i systematycznie maleje. Natomiast coraz poważniejszym problemem ekologicznym, ekonomicznym i społecznym są spaliny pochodzące ze źródeł niskiej emisji, a więc z palenisk domowych wykorzystujących przestarzałe kotły węglowe, lokalnych kotłowni, małych warsztatów, hurtowni itp.

Zapowiedź likwidacji kontraktów długoterminowych wywołała niepokój wśród wytwórców energii elektrycznej i cieplnej z gazu ziemnego. Poprzez m.in. lokalnych polityków i parlamentarzystów zamierzają oni wywierać nacisk na rząd, by zaprzestał forsowania projektu jednorazowego rozwiązania KDT. Argumentują, że na długie lata zahamuje ono rozwój energetyki opartej o gaz ziemny.